En met die zin, sloten vandaag de kindermusicalgroepen van Jongerencentrum Muskieto twee prachtige (en stiekem eigenlijk boven verwachting goede) voorstellingen over het verhaal van Pluk van de Petteflet af.

Ja, ik durf te zeggen dat alles goed ging. Nouja, hier en daar sloeg er wel eens iemand een paar regels tekst over of viel het even stil omdat een ander niet met de tekst kwam, maar dat hoort nu eenmaal bij dit soort voorstellingen. Toch? :). Daarnaast gaat het om het plezier dat de kinderen hebben, en dat hadden ze zeer zeker vanavond!

Ook aan mijn kant, de geluid- en licht techniek liep alles gesmeerd. Nouja, bijna alles dan, één minuut voor de geplande start van de voorstelling kwamen we ineens tot de ontdekking dat het kanaal van de hoofd zangmicrofoon spontaan de geest had gegeven. En dan ook echt zeer spontaan, want nog geen 15 minuten daarvoor hebben we nog uitvoerig met die microfoon getest…

Hoe dan ook, een geslaagde avond!

Maar dan… Achter op het programmaboekje van vandaag stond het al:

“Ergens in 1997 sloot zich een jongen van een jaar of 13 bij ons aan. Hij was nogal goed met knoppen (Oh ja?) , en dus werd het techniekhok zijn domein. Hij werd gaandeweg mijn ideale steun en toeverlaat: kinderen voelden zich gesteund door zijn licht en geluid tijdens de repetities, ik voelde me gesteund en bevoorrecht als regisseur. Maar jongens van dertien worden ook volwassen, en 28 producties later (zo’n 500 uur vrijwilligerswerk) is het niet meer te combineren met bijvoorbeeld een baan. Ik vind het jammer voor het toneel, maar veel meer nog zal ik mijn maatje bij het kindertoneel missen. Vanavond bent u getuige van het bijna historische feit dat het de laatste kindervoorstelling is van onze vaste technicus Ronald Broekhuizen.

Ik ben erg trots op het feit dat er met zo veel lof over mijn vrijwilligerswerkzaamheden (leuk scrabble woord) geschreven word. Want mijns inziens is m’n werk eigenlijk enorm simpel, alleen maar op het juiste moment (en die momenten staan keurig netjes in het script vermeld) het juiste achergrondmuziekje of geluidseffect in starten. Oh, en wel opletten dat de schuif open staat natuurlijk ;). Kind kan de was doen. Kind moet er alleen wel de tijd voor hebben, en dat gaat voor mij nu dus helaas niet meer op, ik kan het mij niet langer veroorloven zo veel donderdagmiddagen achter elkaar vrij te nemen.

Holger, ook namens deze weg, enorm bedankt voor de leuke jaren kindertoneel! Ik ga het zeker missen.

Maar goed, gelukkig zien we elkaar over drie weken alweer op de vrijdagavond bij de repetities van de tienertoneel groep. Want op de avonden kan ik gelukkig nog wel :).

Tot dan!

PS: Ik heb even snel wat gerekend, maar ik kom toch op zeker 800 tot 1000 uur uit, alle repetities, uitvoeringen en voorbereidende werkzaamheden bij elkaar op geteld. Maakt niet uit verder hoor, ‘t zijn er hoe dan ook veel en helaas komt daar nu toch echt een einde aan.

Zo printte ik een paar weken terug nog een grote NEE-NEE, Geen Pepernoten voor Sinterklaas poster af, vorige week was het een JA-JA, pepernoten eten, het mag weer poster:

Dit ter voorbereiding op wat zaterdag had moeten komen: samen met Floris en Pim zou ik er voor gaan zorgen dat deze poster op TV zou gaan komen tijdens de intocht van Sinterklaas.

Helaas mocht het niet zo zijn.

Allereerst een storing in de hoogspanningsregeling in de trein van Utrecht naar Amersfoort waardoor we onze aansluiting misten. Vervolgens had de volgende trein naar Zwolle vertraging waardoor we in Zwolle, jawel, de trein naar Kampen net niet haalden.

Toen we uiteindelijk toch nog ruim optijd op de afgesproken plek stonden –

Hier stonden wij, halverwege tussen de twee onderste zijstraten langs die blauwe lijn.

– keek iedereen van de NPS en DutchView, ook de mensen zonder camera, alleen naar het publiek aan de overkant van de straat (binnenring) terwijl de grote mensen massa’s toch echt aan onze kant van de straat (buitenring) stonden…

Hierna hebben we nog geprobeerd Sinterklaas weer in te halen en verderop langs de route te gaan staan, maar telkens als we weer langs de route stonden was hij al net langs gekomen…

Eenmaal op het plein aangekomen was de aftiteling al begonnen.

Enigsinds teleurgesteld poseerden we even later, op weg naar huis, nog even op station Kampen met onze mooie poster:

De volgende dag thuis, kijkende naar de herhaling van de intocht, zag ik tot mijn grote verbazing dat de poster wél een beetje in beeld is geweest.
Omdat je heel goed moet zoeken in het filmpje, hier twee snapshots als guidelines:

Recht onder het M&S bord aan de gevel dus. Zoek ons nu maar op in het filmpje zelf.
Let op, file is 25MB, 30 seconden, HQ MPEG2 want anders was het al niet eens meer te zien door de kwaliteitverlies door codec. Eerst even downloaden en dan pas afspelen dus!

We zijn dus eerst een seconde schuin van voren in beeld, dan schakelen ze over naar de camera die ons al voorbij was en daar zie je dus nog een splitsecond de poster schuin van achteren.
Alsof ze bewust de poster buiten beeld gehouden hebben…

Kan ik me ergens goed voorstellen hoor, dat men de opdracht heeft gekregen spandoeken zo veel mogelijk buiten beeld te houden, maar wij stonden hier verdorie in opdracht van een NPS programma ja! HMPF :-(.

(Nouja, ‘t zal ook wel niet expres gedaan zijn, maar ‘k moest even m’n frustratie kwijt, sorry.)

Aan ons heeft het in ieder geval niet gelegen, we hebben echt ons best gedaan. Het mocht alleen jammer genoeg niet zo zijn :-{.

De poster zelf heeft het hele avontuur in ieder geval overleefd en ligt veilig bij mij thuis.
Misschien een idee om volgend jaar hem aan twee pieten mee te geven in de optocht zelf? 😉

Met dank aan Sirolf hebben we naast de foto’s ook de videobeelden nog:

Ach, ondanks alle tegenslagen hebben we in ieder geval een leuke gezellige dag gehad.

En de eerste pepernoten? Die hebben we uiteraard pas gegeten nadat we telefonisch bevestiging hebben gekregen dat de goede Sint voet aan wal gezet had :-).

Jaja, nog een paar dagen, en dan mogen we ze weer knagen! Want dan is Sinterklaas weer in het land.

Het moge duidelijk zijn, ik ben een groot Sinterklaas fan. Ik zal dan ook vanaf woensdag braaf elke dag het Sinterklaasjournaal gaan kijken.

Tot die tijd vermaak ik me prima met inmiddels alweer de eerste zes afleveringen van De Club van Sinterklaas. (1, 2, 3, 4, 5 en 6.)

Toch blijft het elk jaar weer jammer dat de NPS (Sinterklaasjournaal, Intocht) en Jetix (De Club van Sinterklaas en Het Feest van Sinterklaas) niet voor een gezamelijke verhaallijn gaan. Dat zou het echt zó veel leuker maken…

Iedereen heeft het denk ik wel eens; een best wel fout idee.

Gisteren viel het mij op dat de MetMichiel NEE Geen Pepernoten tot Sinterklaas! sticker PDF download Vector gebaseerd is. Oftewel, je kan hem vergroten zover je maar wilt.

In Amersfoort heb ik een posterprinter staan, met papier van 60cm breed op rollen van 30 meter.

Met enige twijfel of ik het wel zou doen, post ik de uitkomst van bovenstaande rekensom, “Ik kan die sticker hééél groot afdrukken” in het 3FM topic op FOK.

De “bluf!” reactie die ik vervolgens kreeg van MetMichiel Producer Maricha gaf bij mij de doorslag: ik ga hem gewoon afdrukken.

Vervolgens met de 230cm lange poster naar twee studenten gegaan, met de vraag of zij hem even voor een foto omhoog wilden houden:

Daarna die foto op de mail geslingerd richting Michiel en Maricha, met de melding dat ik in ruil voor een MetMichiel Badeend sleutelhanger (omdat m’n moeder telkens dreigt de mijne een keer van m’n tas af te jatten) hem diezelfde avond nog langs wil brengen.

Het resultaat: ik heb me vanavond vanaf ongeveer 19h40 tot het einde van MetMichiel (22h00) wederom vermaakt in de gezellige 3FM studio. Én er beloofde sleutelhanger én een gesigneerd Noordpool.FM boek aan over gehouden!

Foto’s:

Wel strak houden Michiel!

Da’s beter 🙂

Gesigneerd en wel!!!
(En nee, ik heb er niet twee gekregen, dat andere boek was al van mij en zat nog in m’n tas. Staat wel leuk op de foto zo met z’n tweetjes toch?)

Men vraagt mij wel eens wat ik doe in m’n vrije tijd.

Eigenlijk heel simpel, ik doe in mijn vrije tijd een aantal dingen die er voor zorgen dat ik juist minder vrije tijd heb, en de tijd die over is besteed ik vaak met niets doen of gezellig met vrienden een dagje naar een bioscoop gaan. Oh, en thermaalbadderen natuurlijk!

Het ziet er nu naar uit dat ik nog minder vrije tijd ga hebben. Dat is overigens volledig mijn eigen schuld…

Zoals een paar journalpostings terug al te lezen was ben ik ook dit seizoen op de donderdagmiddagen weer druk met de techniek bij twee toneelgroepen. Eigen schuld, ik had gezegd dit niet meer te gaan doen, maar ‘t is toch een soort van verslaving. Bovendien kan ik Holger toch niet zomaar in de steek laten?!?

Afgelopen vrijdag was de lees bijeenkomst van een nieuwe toneelgroep, die voor “jonge jeugd”, 14 tot 16 jaar als ik me niet vergis. Nieuwsgierig als ik was naar het stuk dat zij gaan doen, heb ik die bijeenkomst bijgewoond.
Maarja, of dat nou zo slim was…?

De groep en het stuk is gewoon te leuk om er niet betrokken bij te raken. Maar ja, vrijdagavond is meestal de avond waarop Roel, George en ik zo ongeveer één keer per maand gaan thermaalbadderen. Wat nu?

Nouja, bij deze dan toch maar een toezegging:

Holger en spelers van Unit 4: ik geef graag mijn vrije vrijdagavonden op om jullie te helpen waar mogelijk.
Let daarbij alleen wel op die “waar mogelijk”, ‘k zal er dus helaas niet elke vrijdag bij (kunnen) zijn. Maar ik doe m’n best zo vaak mogelijk te komen!

Als jullie dat willen tenminste 😉

Vanmiddag dacht ik, goh, laat ik eens even kijken hoeveel geld er inmiddels op m’n betaalrekening staat. Niet zozeer omdat ik fan ben van hoge saldo’s, maar om te kijken of er nog iets over blijft om leuke dingen van te doen als ik ook een dezer dagen m’n dure laptop binnen krijg en zal moeten betalen.

Dus, ik log in op Internet Bankieren. En schrok me wezenloos.

Uw huidige saldo: €36,25. WHAT THE F*CK?

Doomscenarios als slachtoffer van “phishing”, “hacking” of “skimming” schoten door m’n hoofd.
Dat kan toch niet waar zijn? Ik ben juist zo voorzichtig…

Ik kijk verder, opzoek naar onbekende afschrijvingen. Maar inmiddels alweer een maand terug in de historie heb ik nog geen vreemde afschrijving gevonden. Hoe kan dit? Er had volgens mijn verwachting meer dan 1000 euro op moeten staan inmiddels, aangezien ik wekelijks betaald krijg en de afgelopen weken weinig geld uitgegeven heb.

En dan valt ineens het kwartje. Er is inderdaad weinig geld de deur uit gegaan. Maar hoe zit het dan met het binnenkomende geld? Daar maar eens naar kijken.

Jawel hoor, dat is de boosdoener. M’n laatste loon is gestort op woensdag 3 oktober. Dat betekend dus dat ik inmiddels al drie betaling gemist heb. Waardoor met een klein rekensommetje alles meteen op z’n plaats valt.
*Vloek*.

M’n contract is verlengt met een jaar. Maar is dat wel doorgegeven aan Interval Services? Ofwel is iemand vergeten het door te geven, of iemand bij Interval is vergeten m’n betalingsrooster aan te vullen met de nieuwe data…

Hoe dan ook, maar even 500 euro van m’n spaarrekening over geboekt naar m’n betaalrekening zodat ik in ieder geval alles kan blijven betalen. Want ja, juist vanwege bovenstaande doomscenario’s heb ik aangegeven niet rood te willen kunnen staan.

Nog een geluk dat ik hier niet in een supermarkt achter kwam, met een lange rij mensen achter me en geen contant geld op zak…

Best knap van mezelf overigens, dat ik zo weinig geld heb uitgegeven dat ik er nu pas achter kom al zo lang niets meer gestort gekregen te hebben 😉

Afgelopen woensdag bestond het 3FM programma MetMichiel 2 jaar!

In het kader daarvan (en omdat het gewoon gezellig is!) mochten een 12-tal FOK!kers een volledige uitzending bijwonen! Gezelligheid ten top uiteraard.

Omdat we pas vanaf 19h de studio in mochten, leek het mij een goed plan om eerst bij MP45 te verzamelen en als groep naar de Peperbus te wandelen, zodat we allemaal op tijd zouden zijn.

Zo gezegd, zo gedaan. Om 18h00 stond de eerste andere genodigde al op de parkeerplaats, en om 18h20 volgde de tweede. Vervolgens naar station Hilversum Noord gelopen met z’n drieën om daar de rest op te pikken.

Na nog even bij MP45 binnen gezeten te hebben en op de gang gewacht te hebben op de dames die nog even een plaspauze in moesten lasten zijn we naar de Peperbus gewandeld, waar de bewaker ons al verwachtte, met een namenlijst in z’n handen.
Dan met z’n allen naar boven, waar de meesten de trap namen want dan “ben je veel sneller boven”, hoewel ik met twee anderen met de lift toch echt eerder boven was :-P.
Oh, en had ik al vermeld dat ik uiteraard weer vlaai bij me had?

Wat volgde was een supergezellige avond die zeker voor herhaling vatbaar is, en verder eigenlijk niet met woorden te omschrijven is :-).

Michiel, Maricha en Domien, nogmaals hartelijk dank voor deze avond!

Foto’s en video’s zijn hier te vinden. En hou die gallery in de gaten, want er komt steeds meer en meer bij!

Echt. Soms begrijp ik die studenten niet…

Hadden we drie jaar terug al problemen met één klas waarin een hoop computervandalen zaten, die letterlijk de computers zowel kwa OS/Software als fysieke hardware continu wisten te slopen, nou heb ik vrijdag een groepje studenten uit de Studio getrapt omdat ik via de camera zag dat ze de instrumenten nou niet bepaald met respect behandelden.

Want zeg nou zelf, op de rand van een pauk gaan zitten en een gitaar als tennisracket gebruiken om een pingpongballetje door de hele ruimte en dus overal tegenaan te slaan is nou niet echt de manier waarop je uberhaupt met instrumenten om hoort te gaan, laat staan met die van een ander…

Zoals sommigen van jullie wel weten doe ik inmiddels alweer voor het 12e jaar de licht & geluid techniek voor de musicalgroepen van het Jongerencenrum Muskieto.
Inmiddels is alweer enkele weken geleden het Musical seizoen weer begonnen. althans, voor de tweede groep. De eerste groep is afgelopen donderdag pas begonnen.

De eerste les is altijd een leesrepetitie. Dit heeft drie doeleinden:
1. De nieuwe kids lezen het script en krijgen zo te weten hoe het stuk er uit zal gaan zien;
2. De kids krijgen een beeld van welke drie rollen ze het liefst zouden willen spelen, wat ze dan ook aan het einde van deze les op papier inleveren;
3. Wij krijgen een beeld van de “kwaliteiten” van de kids.

Dit seizoen doen we een musical gebaseerd op Pluk, in twee delen.

Wat was nou het geval?

Tijdens de eerste les van Groep 2 waren van de normaal 12 aanwezigen er maar 10.
Van deze 10 heeft er maar ééntje aangegeven graag Pluk te willen spelen, maar bij haar hadden we al een andere rol in gedachten.

Wat hebben we nou gedaan?
We hebben de rol van Pluk aan een van de “onbekenden” gegeven, simpelweg op basis van een gesprekje over de telefoon. Een uitdaging? Jazeker!
Maar, nu inmiddels alweer twee repetities verder zeer zeker geen verkeerde keuze :-).

Ben benieuwd of de gemaakte rolverdeling bij Groep 1 volgende week net zo goed in z’n plaats valt als bij Groep 2.

Zoals beloofd, de audiofiles.

Om te beginnen de oproep en het voorlezen van m’n mailtje.

Vervolgens het afleveren van de vlaai, en later het afscheid.

Voor diegenen die denken “wat zeg je weinig”, ik kon genoeg bedenken om te zeggen maar was niet brutaal genoeg om de heren te onderbreken.
Onzin natuurlijk, want ze zijn samen zo lang van stof dat je ze wel moet onderbreken als je iets wilt zeggen :-P.

Daarnaast blijf ik er bij dat ik een akelige stem heb, al helemaal nu ik die MP3tjes terugluister.

Maar ja, een volgende keer misschien beter ;-).